Obecnie jedną z najbardziej popularnych i najchętniej wykorzystywanych technik w procesie oznaczania jonów jest chromatografia. Przeprowadza się ją w większości laboratoriów przy analizowaniu próbek wodnych, klinicznych, geologicznych, a nawet biochemicznych. Co istotne, omawiana metoda ma uniwersalny charakter. Pozwala bowiem na szybkie zbadanie chlorków, azotanów, fosforanów, fluorków, niklu potasu, cynku, żelaza, kadmu sodu czy wapnia.
Chromatografia jonowa najlepiej sprawdza się w sytuacji, gdy zachodzi konieczność oznaczenia anionów i kationów w cieczach przeznaczonych do spożycia, wodach morskich i rzecznych, ściekach przemysłowych, wyrobach spożywczych, materiałach pochodzenia organicznego, metalach ciężkich, substancjach gazowych i opadach atmosferycznych. Poza tym umożliwia szybką analizę kwasów tłuszczowych i cukrów prostych, czyli składników występujących powszechnie w roztworach farmaceutycznych. Jak by tego było mało, chromatografia okazuje się nieoceniona przy:
– ustalaniu zanieczyszczeń powietrza w obiektach produkcyjnych,
– kontrolowaniu procesów technologicznych,
– wyznaczaniu zawartości metali ciężkich w cemencie,
– weryfikowaniu ilości pierwiastków promieniotwórczych w odpadach nuklearnych,
– oznaczaniu składu stali oraz pozostałych stopów.
