Badanie właściwości zapraw, jak i gotowych produktów betonowych jest niezwykle istotne w kontekście wytrzymałości całej konstrukcji. Cement niskiej jakości może kruszyć się, nie posiadać prawidłowej struktury, powodując tym samym ryzyko katastrofy budowlanej. Metodą bardzo często stosowaną już na etapie budowy jest badanie próbek, wykorzystując do tego tzw. stożek Abramsa. Badanie przypomina stawianie przez dzieci babek z piasku. Polega na umieszczeniu zaprawy betonowej w formie o kształcie stożka, a następnie zdjęciu jej. Różnica pomiędzy wartością początkową i formą opadłą klasyfikuje konsystencję mieszanki. Wpływ na wynik ma przede wszystkim udział procentowy wody w oraz stopień napowietrzenia.
Zaprawa betonowa po związaniu może być badana różnymi technikami. Ciekawą metodą jest pomiar ultradźwiękowy, niewymagający pobierania próbek z konstrukcji. Wykorzystując betonoskop, posiadający najczęściej dwie sondy oddalone o niewielką odległość od siebie, w nieinwazyjny sposób można zbadać jednorodność betonu, a także głębokość ewentualnych pęknięć.
Urządzenie wykonuje pomiar prędkości rozchodzenia się fali ultradźwiękowej, wykorzystując ultradźwięki o częstotliwości od 24 do 150 kHz. Fala wytwarzana jest przez głowicę nadawczą, a głowica odbiorcza rejestruje moment przejścia ultradźwięków przez badany materiał. Zmierzony czas porównywany jest ze wzorcowym, a wszelkie odchylenia świadczą o uszkodzeniach wewnętrznych materiału. Nowoczesny sprzęt pozwala na bezprzewodową archiwizację danych, a także eksport do zewnętrznych aplikacji, dzięki czemu analiza zebranych informacji nie zabiera dużo czasu.
